Masaż i rehabilitacja

Choroby zwyrodnieniowe stawów

Choroby zwyrodnieniowe stawów

Osoby, które mają problem ze stawami, najczęściej borykają się ze zmianami zwyrodnieniowymi. Pacjenci mają problem m.in. się z postępującym uszkodzeniem chrząstki stawowej, a także warstw podchrzęstnych oraz tkanki kostnej. Można powiedzieć, że zmiany te dotyczą przeważnie stawów:

• Międzykręgowych,
• biodrowych,
• kolanowych,
• skokowego górny, skokowego dolny, Choparta,
• barkowego, łokciowego, stawów rąk.

Następstwem choroby zwyrodnieniowej są stopniowo postępująca deformacja, zaburzenia sylwetki pacjenta oraz pojawienie się i rozwój patologii chodu. W zamiarach rehabilitacji jest:

• Zmniejszenie dolegliwości bólowych,
• spowolnienie procesu degeneracyjnego,
• polepszenie funkcji stawu,
• zwiększenie aktywności chorych,
• poprawa jakości życia.

Zespół Cieśni Nadgarstka (ZCN )

Zespół Cieśni Nadgarstka (ZCN)

Choroba ma swoje źródło w ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Najczęściej jest to wynik:

• zmian przeciążeniowych (charakter pracy zawodowej, uprawianie pewnych sportów)
• zmiany pourazowe
• zmiany zapalne

Do typowych objawów tej dolegliwości można zaliczyć:

• ból w okolicy nadgarstka
• zaburzenie czucia w okolicy opuszków palców I, II
• uczucie sztywności palców
• niedomoga odwiedzenia kciuka

Rehabilitacja powinna kończyć się znacznym zmniejszeniem wszelkich dolegliwości bólowych, ponowną równowagą mięśniową w obrębie części ciała, z którymi mamy problem, a także poprawą ruchomości nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka poprzez stosowanie neuromobilizacji nerwów.

Zespół bolesnego barku

Zespół bolesnego barku

Funkcja obręczy barkowej to wynik współdziałania mięśni, kości, więzadeł oraz torebki stawowej. Zapalenie, przeciążenie oraz konflikt wymienionych struktur w obrębie stawu ramiennego są wynikiem skomplikowanej budowy kompleksu barkowego, charakteryzującym się dużym zakresem ruchomości.

Celem rehabilitacji jest:

• Odtworzenie równowagi biomechanicznej,
• przywrócenie aktywności łańcucha kinetycznego,
• polepszenie kontroli nerwowo-mięśniowej.

Dyskopatia

Dyskopatia

Dyskopatia to bardzo ogólne określenie na różne schorzenia krążka międzykręgowego. Dyskopatią nazywamy także potoczne przepuklinę jądra miażdżystego tarczy międzykręgowej kręgosłupa.

Do typowych objawów dyskopatii można zaliczyć:

• ból w zajętym odcinku kręgosłupa, z promieniowaniem wzdłuż dróg nerwowych,
• zaburzenia czucia powierzchniowego w postaci: drętwienia, mrowienia,
• objawy rozciągowe - nasilenie dolegliwości bólowych przez naciągnięcie uciśniętych nerwów.

Prowadzona rehabilitacja ma następujące cele:

• uzyskanie prawidłowego napięcia mięśniowego,
• neuromobilizacja,
• odbudowa prawidłowych wzorców ruchowych.

Rehabilitacja po urazach

Rehabilitacja po urazach

Prowadzimy rehabilitację po następujących urazach:

• stawu skokowego,
• kolanowego,
• barkowego,
• łokciowego,
• kręgosłupa.

Terapia przed i po zabiegu operacyjnym

Terapia przed i po zabiegu operacyjnym

Możecie Państwo liczyć na profesjonalnie przeprowadzoną:

• artroskopię,
• endoprotezoplastykę
• rekonstrukcję więzadeł,
• terapię po złamaniach.

Terapia przeciwobrzękowa to połączenie kilku metod pracy fizjoterapeutycznej.

Terapia przeciwobrzękowa

Dostępną w ofercie naszego Centrum Zdrowia Sana terapię przeciwobrzękową można określić połączenie kilku metod pracy fizjoterapeutycznej:

• drenaż (masaż) limfatyczny,
• techniki terapii manualnej oraz rozluźniania mięśniowo-powięziowego,
• aplikację plastrów kinesiotaping,
• zalecamy odpowiednie pozycje ułożeniowe,
• edukujemy w zakresie eliminacji czynników sprzyjających obrzękom.

Terapia przy entezopatiach:

Terapia przy entezopatiach

Pomożemy pacjentom w przypadku bolesnych zmian chorobowych, dotyczących przyczepów ścięgnistych mięśni do kośća. Zaliczają się do nich:

• łokieć tenisisty i golfisty,
• entezopatia więzadła rzepki „kolano skoczka”,
• entezopatia mięśnia dwugłowego uda,
• entezopatia rozcięgna podeszwowego,
• zapalenie ścięgna piętowego.

Rehabilitacja przeciwbólowa

Rehabilitacja przeciwbólowa

Nie ma co ukrywać, że ból różnych partii organizmu jest najczęstszą dolegliwością, z jaką pacjenci zgłaszają się do fizjoterapeuty lub lekarza. Ból może być oznaką wielu zróżnicowanych dolegliwości: przeciążenia, uszkodzenia tkanek lub też np. stanu zapalnego.

Przyczyny pojawienia się bólu można podzielić na dwie grupy: bezpośrednie (w tym m.in. uraz) oraz pośrednie (jak np. zaburzenie biomechaniki układu ruchu). Warto podkreślić, że przeciążenie naszych tkanek powoduje zła biomechanika. Prowadzi ona do nadmiernej eksploatacji, a także uszkodzeń struktury tkanek.

Każde badanie fizjoterapeutyczne powinno się zakończyć znalezieniem tego, co powoduje ból. Następnie, w oparciu o wyniki takiego badania, terapia skupia się na działaniach podejmowanych wokół źródła bólu. Należy zdawać sobie sprawę z tego, że przyczyna dolegliwości może być w różnych częściach ciała. Nawet bardzo często zdarza się, że źródło bólu znajduje się w innym miejscu niż symptom. Jedynie odpowiednio wykwalifikowany fizjoterapeuta będzie w stanie dobrze zdiagnozować, a następnie poradzić sobie z przyczyną bólu.

Przykłady dysfunkcji powodujących dolegliwości bólowe:

Kończyna górna:

• uszkodzenie ścięgien
• zamrożony bark
• wypadanie kaletki podbarkowej
• łokieć golfisty
• łokieć tenisisty
• uszkodzenie chrząstki trójkątnej nadgarstka
• zespół cieśni kanału nadgarstka
• zespoły powięziowe

 

Kończyna dolna:

• tendinopatie
• naderwania mięśni
• uszkodzenia łąkotek
• uszkodzenie rozcięgna podeszwowego
• tendinosis ścięgna Achillesa
• konflikt przedni stawu skokowego
• zespoły powięziowe
• zwiększone napięcie pasma biodrowo – piszczelowego

 

Kręgosłup:

• bóle mięśniowo – powięziowe
• rwa ramienna
• rwa kulszowa
• niestabilność funkcjonalna
• spondyloartroza

 

Metody rehabilitacji których używamy:

Metody rehabilitacji których używamy

FDM (Fascial Distortion Model)

Jest to metoda leczenia zaburzeń powięziowych. Powstała na początku lat 90-tych XX wieku, a jej twórcą jest osteopata dr Stephen Philip Typaldos. Inne nazwy tej metody to Medycyna Ortopatyczna oraz Typaldos Manual Therapy (TMT).

Metoda FDM bazuje na założeniu, że odkształcenia (dystorsje) powięzi są główną przyczyną zaburzeń funkcji narządu ruchu. Kluczowym elementem diagnostycznym jest język ciała wyrażany przez sześć odkształceń powięziowych. Metodę FDM cechuje wysoka efektywność w leczeniu takich urazów jak m.in. skręcenia, zwichnięcia, naderwania mięśni. Znajduje ona zastosowanie w urazach sportowych oraz innych dolegliwościach ortopedycznych.

 

Masaż tkanek głębokich

Masaż tkanek głębokich (ang. deep tissue massage) inaczej głęboki masaż łącznotkankowy lub masaż głęboki – jest to forma terapii tkanek miękkich, mająca na celu przywrócenie równowagi w głębszych warstwach tkanki łącznej i mięśniach poprzez likwidowanie napięć i restrykcji w układzie mięśniowo-powięziowym. Mimo groźnie brzmiącej nazwy zabieg jest bezbolesny i nie powoduje odczucia dyskomfortu.

 

Masaż tkanek głębokich – działanie:

• zwiększenie elastyczności tkanek:
• likwidacja mięśniowo-powięziowych punktów spustowych;
• regulacja napięcia mięśniowo-powięziowego;
• przywracanie prawidłowej postawy;
• wzrost ruchomości w stawach;
• poprawa ukrwienia tkanek.

 

Masaż poprzeczny (metoda Cyriaxa)

Prekursor:   James Cyriax Podstawy naukowe: podczas procesu gojenia się po urazie mechanicznym dochodzi do zrostu włókien kolagenowych. W przypadku unieruchomienia dochodzi do nieuporządkowanego zrostu, co w przyszłości powoduje w momencie ruchu do ponownego zerwania włókien, które wzrosły się w sposób nieuporządkowany. Nieuporządkowany kierunek, niezgodny z wektorami sił powoduje permanentny stan zapalny raz uszkodzonych struktur.

 

Cele masażu:

• Likwidacja wzrastających włókien poprzecznych,
• Wzmocnienie i uelastycznienie blizny pourazowej,
• Zapobieganie ponownym stanom zapalnym.

 

Stosowane techniki:  Wykonujemy głęboki masaż w poprzek przebiegu włókien uszkodzonej struktury.

 

Wskazania do masażu poprzecznego, to wszelkie stany traumatyczne jak skręcenia, zwichnięcia, naderwania, zerwania, złamania przebiegające z uszkodzeniem włókien kolagenowych.

 

Masaż funkcyjny

Jest stosowany w połączeniu z innymi metodami. Wykonywany jest celem przywrócenia mobilności i elastyczności mięśni, oraz wpływa na sprężystość ścięgien. Stanowi połączenie masażu tkanek z ruchami w stawie. Polega na wykonaniu ucisku na wybraną część mięśnia i wykonaniu ruchu, za który ten mięsień odpowiada. Ruch ten wykonywany jest bez udziału pacjenta. Opór w obrębie mięśnia przykładany jest za każdym razem w innym miejscu, co umożliwia rekrutację wszystkich włókien mięśnia. Masaż wykonywany jest w bólach mięśni, chorobach degeneracyjnych mięśni, wzmożonym napięciu mięśniowym i zmianach pourazowych mięśni.

 

Terapia manualna tkanek miękkich

Techniki Energizacji Mięśni (Muscle Energy Technique, MET)- metody wykorzystujące napięcie mięśni pacjenta w celu likwidacji zaburzeń w obrębie tkanek miękkich. Wskazania do stosowania tej terapii to: hipertonia mięśniowa, przykurcze pochodzenia mięśniowego oraz łącznotkankowego, spastyka, osłabienie fizjologiczne mięśni, obrzęk miejscowy, zastój żylny, ograniczenie ruchomości stawów wynikające z dysfunkcji tkanek miękkich. Mięśniowo-Powięziowe Rozluźnianie (Myofascial Release, MFR) – Powięź (fascia) to błona zbudowana z tkanki łącznej włóknistej, która otacza ciało pod skórą, powleka mięśnie szkieletowe i łączy je w grupy czynnościowe. Ograniczenia w obrębie powięzi mogą powodować powstawanie nieprawidłowych napięć w obrębie mięśni, stawów, ucisk na kości, nerwy, naczynia krwionośne powodując zaburzenia ich funkcji. Metoda ta polega na likwidowaniu ograniczeń wykorzystując tzw. fenomen rozluźniania.

 

Kinesiotaping

Taping, czyli plastrowanie, to naklejanie nie rozciągliwego aczkolwiek elastycznego plastra. Plaster jest źródłem bodźców mechanicznych, nie jest nasączony żadnym lekiem. W zależności od miejsca aplikacji ma różne oddziaływanie – plastrowanie stosuje się w celu zmniejszenia bólu oraz obrzęku, przyspieszenia procesu gojenia, korekcji mechanicznej, poprawy stabilizacji m.in. przy bólach kręgosłupa, kolana czy barku.

 

Masaż klasyczny

Masaż klasyczny jest najczęściej wykorzystywany w rehabilitacji , gdzie stanowi jedną z metod fizjoterapeutycznych i sporcie jako element odnowy biologicznej. W rehabilitacji masaż jest jednym z elementów, który wraz z elementami kinezyterapii wpływa na podniesienie sprawności uszkodzonych narządów. W wielu dolegliwościach, które odczuwamy na co dzień, takich jak: bóle barków, bóle kręgosłupa, itp. Jest niezastąpionym antidotum!

 

Drenaż limfatyczny

Drenaż limfatyczny to inaczej masaż uciskowy, którego zadaniem jest usprawnienie przepływu limfy w organizmie. Z tego też powodu drenaż limfatyczny stosowany jest przy obrzękach oraz zastoinach limfatycznych. Drenaż limfatyczny to odpowiednie uciskanie skóry, które przynosi bardzo wymierne efekty. Zalegająca chłonka zostaje przepchnięta w kierunku węzłów chłonnych.

 

Terapia punktów spustowych

Terapia punktów spustowych jest techniką, która wykorzystuje różne formy ucisku i ruchów we wrażliwych miejscach w tkance mięśniowej. Celem terapii jest uwolnienie się od bólu i poprawa zaburzonych wzorców ruchowych. Punkty spustowe to wrażliwe miejsca w mięśniach o wzmożonym napięciu, które są bolesne pod wpływem ucisku i powodują ból promieniujący oraz inne objawy w obszarach ciała odległych od miejsca drażnienia.